Systemy
oznaczania zębów.
Zostały opracowane w
celu ujednolicenia i ułatwienia komunikacji pomiędzy lekarzami
dentystami, higienistkami stomatologicznymi i przedstawicielami
innych zawodów mających do czynienia z zębami, w szczególności
gdy posługują się różnymi językami. Ich zaletą jest ułatwienie
zapisu i prowadzenia choroby w kartotece pacjenta. Każdy system
stanowi zbiór zasad opisujących schemat, według każdego zęba w
każdym łuku przypisane jest określone i unikalne oznaczenie
literowe bądź liczbowe ( również zęby mleczne i stałe mają
odrębne oznaczenia).
Przez lata
rozwijały się różne systemy, od bardziej opisowych ( łacińskich)i
wizualnych ( system Zigmondy’ego , Haderupa) do czysto cyfrowych
(system Violha, Uniwersalny), ze względu na rozwój technologii
informacyjnych oraz możliwości wprowadzania danych pacjenta do
komputera.
Cechy wspólne systemów :
Podstawą
większości systemów jest „schemat krzyża”, który dzieli
uzębienie pacjenta na łuk górny i dolny, a każdy łuk na prawą i
lewą połowę- co daje w sumie 4 ćwiartki. Lewa i prawa płowa
nazywane są z perspektywy pacjenta, jednak ich orientacja na
diagramie odpowiada perspektywie lekarza patrzącego na pacjenta (
prawe zęby pacjenta znajdują się po lewej stronie lekarza, w lewej
części diagramu, a lewe zęby pacjenta znajdują się po prawej
stronie lekarza, w prawej części diagramu).
System
łaciński wg Mühlreitera
-
System łaciński był używany jako pirwszy i zalecany przez
Austriaka Mühlreitera
w 1870r.
Ćwiartki
słownie: I1
sup. Sin. Oznacza „ pierwszy siekacz ( łac: incisivus) górny(
superior) lewy ( sinister).
Zęby
mleczne wykazywano dodatkową literą „d” ( łac.: dentes)
Oznaczenie
literowe pochodzą z łaciny ( wielkie litery dla zębów stałych,
małe litery dla zębów mlecznych).
Oznaczenie:
I - Incisiva – Sieczny Góra-
Superioris
C-
Canini – Kły Dół- Minioris
P-
Premolares – Przedtrzonowce Lewa- Sinister
M-
Molares – Trzonowce Prawa – Dexter
System
Zsigmond’ego
( Inne nazwy : Austriacki, Chevrona)
-
metoda wiedeńskiego dentysty Adolfa Zsigmond’ego
opracowania w 1861 roku zerwała z dotychczasowym systemem oznaczenia
zębów długimi nazwami łacińskimi na rzecz krótszego zapisu
cyfrowego. Polega ona na podaniu pozycji zęba oraz obrysowaniu danej
liczby kątem prostym oznaczającym odpowiednią ćwiartkę.
Pozycję
zęba podaje się od siekacza przyśrodkowego do ostatniego
trzonowca. Dla zębów stałych używamy cyfr arabskich, dla zębów
mlecznych cyfr rzymskich. Kąt ćwiartki ozacza się dwoma kreskami
analogicznymi do kresek ograniczających na diagramie ćwiarkę, w
której ten ząb się znajduje. I tak linia pionowa różnicuje
stronę lewą i prawą a linia pozioma -górę i dół.
//wadą
systemu jest brak możliwości werbalizacji i zapisu cyfrowego
oznaczonych kątów, gdyż niemożliwe jest wprowadzenie z klawiatury
komputera.
System Palmera ( Inne nazwy: Ćwiartkowy, PNS )
-
Dentysta Corydon Palmer z Ohio opracował podobny system równolegle
z Zygmond’m( 1870r) i w krajach anglojęzycznych system Zsigmnond’
ego nany jest jako system Palmera. Zęby stałe oznaczył tak
samo jak Zsigmond’y a inaczej jedynie zęby mleczne zastępując
cyfry rzymskie wielkimi literami.
System
Haderupa ( Inne nazwy: Duński, „ Plus/ Minus”)
-
Duński lekarz Vitkor Haderup w 1887 roku zrezygnował z
bezpośrednio odnoszenia się do krzyża na diagramie i zastąpił go
znakami „+” ( plus) dla zębów górnych i „-” ( minus) dla
zębów dolnych, które pełnia funkcję linii poziomej z systemu
Zsigmondy’ego. Funkcję linii poziomej pełni położenie znaku „
+” lub „-” względem cyfry. Znak ten umieszcza się po
mezjalnej stronie zęba tj. przyśrodkowo ( po stronie linii
centralnej łuku zębowego). Tak więc znak po stronie cyfry oznacza
ząb prawej połowy łuku zębowego a znak po lewej stronie- ząb
lewej połowy.
Do
oznaczania zębów mlecznych Haderup zdecydował się używać
również cyfr arabskich, jednak dla rozróżnienia ze stałymi
pozycję zęba mlecznego poprzedził „L” (łac. lacteus)-
mleczny, później zmieniono literę na jedno „0” wiodące. Wadą
systemu jet brak możliwości zapisu cyfrowego kątów, gdyż znaki
„+” i „-” dla systemów komputerowych oznaczają działanie
na liczbach.
System
ten jest najbardziej rozpowszechniony w Skandynawii.
Przykład:
Zęby
stałe:
6+
- prawy górny pierwszy trzonowiec ( prawa górna 6)
+1
– lewy górny pierwszy siekacz ( lewa górna 1)
3-
- prawy dolny kieł ( prawa dolna 3)
Zęby
mleczne:
04+
- prawy górny pierwszy trzonowiec mleczny ( prawa górna 4 mleczna)
+02
– lewy górny drugi siekacz mleczny ( lewa górna 2 mleczna)
System
Haderupa z poprawką Allerhandra
-
W późniejszym czasie wprowadzono poprawkę do systemu Haderuoa,
która polegała na przywróceniu numeracji zębów mlecznych według
systemu Zsigmondy’ego tj. liczbami rzymskimi. W 1931 roku system
ten został przyjęty jako obowiązujący:
-
Zęby stałe oznacza się cyframi arabskimi (od 1 do 8)
-
Zęby mleczne oznacza się cyframi rzymskimi (od I do V)
-
Zęby szczęki oznacza się znakiem „+”
-
Zęby żuchwy oznacza się znakiem „-”
System
Viohla ( Inne nazwy: FDI, Dwuwskaźnikowy, Międzynarodowy, TDS)
-System
ten w 1970 roku został oficjalnie przyjęty przez komisję FDI(fr.
Fede’ration Dentarire Internatinale) jako norma ISO-3950 i obecnie
jest zalecany przez WHO ze względu na łatwość posługiwania się
nim w mowie i piśmie oraz w gromadzeniu i opracowaniu danych. Jest
powszechnie używany na świecie (poza USA)również w Polsce.
Berliński lekarz Viohl wprowadził w 1966 roku system opierający
się całkowicie na cyfrach arabskich tzn. zarówno pozycję zęba w
ćwiartce jak i samą ćwiartkę oznaczył cyframi arabskimi.
-
Ćwiartki porównał do tarczy zegara, podzielił je na cztery
kwadraty i ponumerował od lewej ( z perspektywy lekarza patrzącego
na pacjenta zgodnie z ruchem w skazówek zegara od 1 do 4)
-
Dla zębów mlecznych postanowił kontynuować numerację i zaznaczył
ćwiartki cyframi od 5 do 8.
Numerację
zębów Viohl pozostawił taką samą- zęby stałe ( 1-8)- od
siekacza przyśrodkowego do ostatniego trzonowca, zęby mleczne
zaznaczył również cyframi arabskimi od 1 do 5.
System
OMS
-
System ten (1981r) jest odmianą FDI, w którym jedną modyfikacją
jest zapis z kropką pomiędzy cyframi, np. „ 2.4”
System
uniwersalny ( Inne nazwy: UNS, Amerykański, Parreidta, ADA)
-
Nie ma ćwiartek.
-
Zęby numeruje się od ostatniego górnego trzonowca do przodu i
dalej do otsatniego dolnego trzonowca.
-
Zęby mleczne oznaczone wielką literą.
Przykład:
Zęby
stałe:
3
– prawy górny pierwszy trzonowiec
9
– lewy górny pierwszy siekacz
Zęby
mleczne:
F
– lewy górny pierwszy siekacz mlecznych
5d-
prawy górny pierwszy siekacz mlecznych
System
uniwersalny ( NAVY NAVATION)
-
Numerowanie zębów tak jak w systemie UNS, ale w innej kolejności –
nie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, tylko od prawej do lewej
strony.
Jakość zdjęć nie jest najlepsza. Mam jednak nadzieję,że ten post pozwoli Wam lepiej zrozumieć wszystkie te systemy oznaczania zębów.
Opracowała: Dypl. Asystentka Stomatologiczna: Anna Koć
Źródła: notatki własne, internet.
Opracowała: Dypl. Asystentka Stomatologiczna: Anna Koć
Źródła: notatki własne, internet.
Dziękuję :)
OdpowiedzUsuń